Beskid Sądecki, Beskid Wyspowy i inne miejsca, część 8

Znowu same góry, tym razem piękny szlak Łącko-Dzwonkówka i zejście do Krościenka. Jeśli ktoś ma czas na tylko jedną wycieczkę w Beskidzie Sądeckim, to chyba poleciłabym właśnie tę trasę. Bardzo malownicza, sporo przysiółków, do tego jesienne kolory.

Nocowałam w okolicy, a wystartować postanowiłam spod kościoła w Łącku. Tam można spokojnie zaparkować na uboczu, z samego rana nie ma kłopotu ze znalezieniem miejsca, a zarazem samochód nie stoi potem sam. Ruszyłam z mapą przez Łącko żółtym szlakiem, szukając zakrętu w lewo, prowadzącego do promu przez Dunajec. Podobno działającego, a przynajmniej taką miałam nadzieję.

Na szczęście oznakowanie było w porządku. Drogowskazy przy ulicy w Łącku pokazują, w którą dróżkę między domami skręcić.

Droga prowadzi wzdłuż wąskiego potoku Czarna Woda, który wpada do Dunajca:

Widok na Łącko:

No i jest Dunajec:

Prom okazał się malutką łódką z jednym panem z wiosłem.

Podczas przeprawy nie miałam głowy do robienia zdjęć, bo starałam się nie wylecieć z tej łódki, trzymając się czegokolwiek bądź:> Po prostu się w niej stoi i stara utrzymać równowagę. Przeprawa jest bezpłatna.

Ruszyłam w dalszą drogę według żółtych znaków. Za Dunajcem podchodzi się w stronę Cebulówki i Okrąglicy - to nazwy gór.

Mija się jeden z przysiółków Łącka:

Początkowo szlak jest dość stromy i monotonny, cały czas przez buczynę karpacką, dopóki nie dojdzie się do kapliczki na górze.

Tu zaczynają się widoki, dla których zdecydowanie warto wybrać się na wycieczkę żółtym szlakiem Łącko-Dzwonkówka.

Droga prowadzi przez kilka kolejnych przysiółków, co jest po pierwsze bardzo ciekawe widokowo, a po drugie sprawia, że jest mi raźniej na szlaku, bo jednak gdy tak idę przez Beskid Sądecki, myślę czasami o niedźwiedziach.

Takie towarzystwo w jednym z przysiółków:>

Chmury i mgły już pode mną:

W bardzo zresztą fajnym przewodniku wydawnictwa Rewasz przeczytałam wcześniej, że szlak jest kiepsko oznakowany, brakuje znaków i warto mieć kompas, więc szykowałam się na błądzenie i rozpytywanie, ale nie miałam kłopotów ze znalezieniem drogi, może od czasu wydania przewodnika coś poprawili.

Kawałek przez las, szlak obchodzi w tym miejscu szczyt Cebulówki:

Wychodzi się na kolejny przysiółek, według mapy to Jaworzynki. Idzie się pod górkę na szczyt Okrąglicy.

Za ostatnimi samotnymi domkami wchodzi się znowu w las. Koziarz z wieżą widokową jest coraz bliżej.

Jest wieża widokowa na Koziarzu (942 m n.p.m.):

A oto widoki z tej wieży, w tym na Tatry:

Ruszyłam dalej w stronę Jaworzynki i Błyszcza. Oryginalna ławeczka po drodze:

 

W tym miejscu zrobiłam sobie minipiknik:

Zresztą pod czujnym okiem owiec:

Dzielny Staliniec na końcu świata:

Za tym przysiółkiem i przy tej kapliczce szlak skręca z wyraźnej drogi w lewo i podchodzi się przez bukowy las już prosto na Dzwonkówkę:

Po drodze polanka, już blisko szczytu:

Nie znalazłam żadnej tablicy z oczekiwanym napisem "Dzwonkówka, 983 m n.p.m.", a tymczasem według mapy szczyt miał być właśnie tu, jakoś przy przecięciu z czerwonym szlakiem prowadzącym w dół do Krościenka. Potem, przy okazji przejścia od Prehyby na Dzwonkówkę (relacja TU), okazało się, że taka tablica jak najbardziej jest, tylko właśnie od tamtej strony, a nie od tej.

Póki co schodziłam czerwonym do Krościenka:

Nagle taki samotny domek przy szlaku:

Ciekawe kształty buków po drodze i kapliczka na jednym z nich:

Na pewnym odcinku po jednej stronie szlaku jest strome zbocze:

Z Krościenka dojechałam busem do Łącka, gdzie czekało autko, wcześniej kupiłam dobre oscypki na rynku - to obok autobusów. Nocowałam w Szczawnicy i po wycieczce przeszłam się jeszcze po tamtejszym parku:

c.d.n.